ΥΙΟΣ: «Μπαμπά, θέλω να σου κάνω μια ερώτηση;"
ΜΠΑΜΠΑΣ: «Ναι, μάτια μου τι είναι;" απάντησε ο άντρας.
ΥΙΟΣ: «Μπαμπά, πόσα χρήματα μπορείτε να κερδίσετε σε μια ώρα;"
ΜΠΑΜΠΑΣ: «Αυτό να μη σε νοιάζει. Γιατί ρωτάς όμως ένα τέτοιο πράγμα; " είπε θυμωμένα
ΥΙΟΣ: «Θέλω να μάθω. Παρακαλώ πολύ πες μου, πόσα κερδίζετε σε μια ώρα; "
ΜΠΑΜΠΑΣ: «Εάν πρέπει οποσδήποτε να, ξέρεις ... να ... 50 ευρώ την ώρα."
ΥΙΟΣ: «Ωχ,« το μικρό αγόρι απάντησε, με το κεφάλι κάτω.
ΥΙΟΣ: «Μπαμπά, παρακαλώ μπορώ να σας δανειστώ 25ευρω?"
Ο πατέρας του ήταν πολύ θυμωμένος,
«Αν ο μόνος λόγος που έκανες αυτη τη συζήτηση είναι για να μπορεσεις να δανειστείς κάποια χρήματα για να αγοράσεις ένα ανόητο παιχνίδι ή κάποια άλλη ανοησία, τότε εμπρός στο δωμάτιό σου και πηγαίνετε αμέσως στο κρεβάτι σου και σκέψου γιατί είσαι τόσο εγωιστής.
Δεν εργάζομαι σκληρά καθημερινά μόνο για να έχεις ολες τις παιδικές ανοησίες που σκεφτεσαι ".
" Το μικρό αγόρι πήγε ήσυχα στο δωμάτιό του και έκλεισε την πόρτα.
Ο πατέρας κάθισε και άρχισε να θυμώνει περισσότερο με τις ερωτήσεις που του ειχε κάνει
ο μικρός γιός του.
Πώς τολμά να κάνει τέτοιες ερωτήσεις .. μόνο και μόνο για να δανειστεί κάποια χρήματα;
Μετά απο μία ώρα περίπου, ο πατέρας είχε ηρεμήσει, και άρχισε να σκέφτετε:
-Ίσως είναι κάτι που πραγματικά χρειάζεται να αγοράσει με 25,00 ευρώ . Και πραγματικά δεν ζητούσε χρήματα πολύ συχνά ο μικρός ...
Ο πατέρας πήγε στο δωματίου του μικρού αγοριού και άνοιξε την πόρτα. "κοιμάσαι, παιδί μου;" Ρώτησε΄
«Οχι μπαμπά, είμαι ξύπνιος», απάντησε το αγόρι.
"Σκέφτηκα οτι , ίσως ήμουν πολυ σκληρός μαζί σου νωρίτερα" είπε ο άνδρας.
"Ήταν μια κουραστική μέρα και ίσως εβγαλα την κούραση μου σε σένα.
Εδώ είναι τα 25 ευρώ που ζήτησες .
" Το μικρό αγόρι πετάχτηκε όρθιο και άρχισε να χαμογελά.
"Ω, ευχαριστώ μπαμπά!" φώναξε και μετα έβγαλε απο κάτω απο το μαξιλάρι του τα χρήματα που είχε μαζέψει .
Ο μπαμπάς είδε ότι το αγόρι είχε ήδη χρήματα, και άρχισε πάλι να θυμώνει .
Το μικρό αγόρι αργά μετρούσε τα χρήματά του και, κοιτούσε τον πατέρα του.
«Γιατί ήθελες περισσότερα χρήματα, αφου ήδη έχεις μερικά;" ο πατέρας ρώτησε
«Επειδή δεν είχα αρκετά, αλλά τώρα έχω ,« το μικρό αγόρι απάντησε.
"Μπαμπά, έχω 50 ευρώ τώρα. Μπορώ να αγοράσω μια ώρα από το χρόνο σου στη δουλειά ;
Μπορείς να ερθεις στο σπίτι νωρίς αύριο. Θα ήθελα να φάμε μαζί....
" Ο πατέρας 'εμεινε 'αφωνος. 'Εβαλε τα χέρια γύρω από το μικρό γιο του, και τον αγκάλιασε σφιχτά ζητώντας του να τον συγχωρέσει...................
Είναι απλώς μια σύντομη υπενθύμιση σε όλους εμάς που εργαζόμαστε τόσο σκληρά .
Δεν πρέπει να αφήσουμε το χρόνο να γλυστρά μέσα απο τα δάχτυλά μας!!!Δεν πρέπει να τον αφήνουμε να περνά και να παίρνει ΧΩΡΙΣ εμείς να περνάμε αρκετό καιρό με εκείνους που πραγματικά αξίζουν για εμάς αυτών που οι ψυχές τους ειναι κοντά στην ψυχή μας και μας έχουν πραγματικά ανάγκη!!!
Καλά να περνάτε όλοι!!!
1 σχόλιο:
η κάθε μέρα είναι σαν τη γομολάστιχα σβήνει την προηγούμενη και πάει...
πόσο δίκιο έχεις ... αλλά ως συνηθως μετά τα καταλαβαίνουμε ...
καλή κυριακή αδιαβροχάκι !
Δημοσίευση σχολίου